Staak dan maar
[21 februari 2021. Eurykleia.]
Van rustig staken kan er geen sprake zijn als je ziet wat er in der wereld allemaal gebeurt.
Ik heb al vaak een geadopteerd apoftegma willen plaatsen, maar Lucas zegt dat er op die pagina op Het Paradigma ook dingen staan die geen echte apoftegma zijn. Ik kan hem op dit moment niets vragen, hij zwoegt nog steeds aan zijn nieuw boek, dat wel omvangrijker is geworden dan gepland was. Gelegenheid voor mij om met de rubriek Staak dan maar! te beginnen, met apoftegmata die er geen zijn dan maar. Maar die niet kunnen wachten.
Het eerste citaat, over de manier waarop Tartufistan in het buitenland wordt gezien, komt uit een boek van Henryk M. Broder. Dat is een van de bekendste publicisten van Duitsland. Vroeger bij Der Spiegel, later bij Die Welt… Veelvuldig aanwezig in talkshows etc. Hij schrijft:
‘Het rollenpatroon voor de EU is België, een “failed state” midden in Europa, die voor zijn frieten en zijn pedofiele subcultuur wereldberoemd is, en waarin behalve pralines en dienstverlening haast niets meer geproduceerd wordt. Wel heeft het land vier autonome provincies met vier regeringen en vier parlementen, ten gevolge waarvan het er het beste aan toegaat als er geen centrale regering is. (…) België leeft van de EU zoals de EU leeft van de bijdragen van haar lidstaten. Zijn in de koloniale tijd opgehoopte rijkdom heeft het land al lang opgesoupeerd. De bezoeker merkt dat meteen als hij, uit Holland komend, het land binnenrijdt met de auto, en zijn wielbouten alarm slaan. Zonder de EU zou België al lang gedesintegreerd zijn, opgedeeld tussen Holland en Frankrijk of politiek en economisch teruggeplaatst op het niveau van Burundi.’
Henryk M. Broder: Die letzten Tage Europas.
Wie wir eine gute Idee verschenken. München 2013. P. 54.