17 oktober 2019. CC. 20 0ktober: bijgewerkt.

Oma Eurykleia ligt op dit moment in het ziekenhuis. (Lucas trouwens ook.) Eurykleia vraagt – ze weet allerlei mensen als koeriers voor zich te mobiliseren, ik heb al een dik pak briefjes en boodschappen – en ze vraagt dus om onze lezers alvast te laten weten dat het paritair comité dat over onze staking onderhandelt waarschijnlijk overeen zal komen dat zij, Eurykleia, voortaan af en toe een politieke tribune op deze website wil publiceren. Lucas is tegenstander van dagjespolitiek in de literatuur. Bovendien, zegt hij, zijn alle mogelijke standpunten wel op het internet te vinden. Het is niet nodig dat de literatuur er zich ook nog eens mee bemoeit. De kunst betreft niet het dagelijkse of het alledaagse.

Ik ben die discussie wel een beetje beu:

Toegegeven, Lucas, maar het gaat niet alleen om kunst op onze website. Je zegt zelf altijd dat de wereld zo verloederd is dat alleen de kunst nog kan zeggen waar het om gaat. Neem nu het geval Assange. Wat er deze zomer allemaal gebeurd is! En gisteren nog: vrijwel gelijktijdig hebben we in Spanje dat schijnproces tegen Catalaanse politici… (Een juridische farce! De klerikaal-fascistische staat, het Opus Dei-bouwsel – dat laat zijn klauwen zien.) Een klaarblijkelijk geval van rechtsverdraaiing en politieke justitie – maar het Europees parlement had al lang partij gekozen. Tégen de democratie. Door Catalaanse verkozenen niet in dat parlement te laten zetelen en de postfascistische staat gelijk te geven. Trouwens, de parlementsvoorzitter, Tajani, is een handlanger van het stralende licht van de christendemocratie, van de kampioen van het Waardenwesten, Silvio Berlusconi. De Europese Volkspartij is een schijndemocratische emanatie van de Ralliement-politiek…

Tegelijkertijd, zei ik daarnet – gisteren nog de verkiezingsoverwinning van dat worstje in Polen dat de rechtsstaat wil afschaffen, de media controleren en vooral de katholieke kerk nog meer macht geven. Ze hebben het Heilig Hart uitgeroepen tot Koning van Polen en het grootste standbeeld ter wereld ervoor opgericht.

En Ursula von der Leyen: corrupt, onbeduidend, tot knoeien gedoemd, maar voor tweehonderd procent katholiek en pro-Nato. Voor ze verkozen werd is ze naar Polen gevlogen. Heeft daar verkondigd dat ze de Europese opvatting over de rechtsstaat niet al te strak wil toepassen, dat ‘ook het Poolse standpunt gehoord moet worden’. De tale Kanaäns dus, al dat katholiek gefemel. Het recht uithollen en verwateren tot je de toestanden krijgt van het Dutrouxland – maar waarin de schijn kan worden opgehouden – als in Spanje. En de waarheid alleen aan het licht komt in crises als die met Dutroux, als die met de Rechtvaardige Rechters.

Herinneren we ook nog eens aan het optreden van de Poolse premier Morawiecki in het Europees parlement.

En Frans Timmermans de Europese commissaris die wél stond op de toepassing van het recht – die hebben ze op een zijspoor gezet. Die hebben ze bestraft: je kunt in Europa geen carrière maken door de toepassing van het recht te eisen. Met de steun van de socialisten was dat overigens. Die zijn er tot grote vreugde van al wat niet domlinks is in geslaagd om zo’n Borell tot opvolger van Mogherini te laten bombarderen – vreugde van domlinks zelf ook trouwens, blij dat die zijn dat weer iëne van de goej, iëne van oonz, een functie krijgt. En nen buro… Ik kan zoveel niet vreten als ik zou willen kotsen.

“Maar onze gematigde website, Eurykleia, waarop we objectief zijn en steeds ons best doen om niemand…”

Neem nu zo’n Manfred Weber, lijsttrekker van de EVP. Wie de moeite doet om die eens na te slaan op Wikipedia stelt o.a. vast dat hij lid is van de Paneuropa Union van wijlen Otto von Habsburg. Dat is Opus Dei puur, dat is de reconquista, de Heilige Herovering. Maar dan nu onder het mom van het Katholicisme met een Menselijk Gezicht. Dit alles en nog veel meer wil ik dus in die politieke tribunes beschrijven die af en toe op de website moeten verschijnen. Ik kan niet alles becommentariëren, maar wel de frappantste dingen.

Lucas uitte zijn bezorgdheid over de erosie van de christelijke kerken. Dat proces is nog niet afgesloten, beweert hij. In 2050 zullen er nog aanzienlijk minder praktiserende christenen zijn dan nu. Je kunt toch het katholicisme niet uitroeien, Eurykleia, aangezien dat een te groot verlies voor de literatuur zou zijn! Welke heerlijke meesterwerken zullen we moeten ontberen als dat er niet meer is om een roman kleur en aroma te verlenen. Dat mag je toch niet willen bewerkstelligen!

Het staat nog niet in het ontwerp voor een sociaal akkoord maar Eurykleia beschouwt haar tribunes al als een verworven recht. Af en toe. En dan ook nog een kerstverhaal op het einde van het jaar. Met tanden en klauwen heeft ze daar voor gevochten.

Nu moeten we, kunnen we onze overwinning bekendmaken, Coralie. En onze lezers bedanken – zonder hun belangstelling en ondersteuning zou het niet waar zijn geweest.

Tenslotte vraagt ze me ook nog te zeggen dat ze aan de beterhand is.