19 juni. Euryklea

Ben ik online?

Ja?

Vooruit dan maar.

Weer in een diepe depressie en van mijn kleindochter niet de minste steun. Maar ik had nog een paar foto’s over de actie tegen de Belgische kerncentrales, in verband met de mensenketting Aken-Maastricht-Tihange van volgende zondag.

Wie zich verdiept in de Belgische energiepolitiek zal zich snel de haren uit het hoofd rukken. Ik geef een voorbeeld: de vallei van de Our in de Belgische Eifel is tot nu toe niet overdreven verloederd, landschappelijk gesproken. Nu bestaan er plannen om boven op de heuvelruggen gigantische windparken aan te leggen. De bevolking is daar overwegend tegen, maar dat schijnt geen indruk te maken. Nieuwe ideeën over gemeentes die hun eigen energie produceren – er zijn tal van voorbeelden in Zwitserland, Oostenrijk en Zuid-Duitsland, – krijgen geen kans. Deze zelfbedruipende gemeenschappen bereiken hun doel met een mix van zonne-ernergie, biogas en (kleine) windmolens. Nadeel: er ontstaan geen raden van beheer waarin politici kunnen gaan zetelen. Er wordt bijgevolg alleen maar groots gedacht, in functie van concerns, mega-productie, kapitaal, kilowatt die verkocht kunnen worden.

Alles wat in de richting van kleinschaligheid wijst is in Tartufistan verboden. Er bestaan intussen kleine molens, geschikt voor tuinen. Maar probeer er maar eens een te installeren – dan speelt de kwaliteit van het landschap ineens wél een rol. Boeren kunnen met hun overtollige zonne-energie niets verdienen, integendeel en kleine biogas-installaties… alles is verboden. De elektriciteitsmaatschappijen worden in de watten gelegd en concurrentie, hoe klein ook, zo erg bemoeilijkt als maar mogelijk is. Die toestand doet me altijd aan Spanje denken, een klerikaalfascistisch land waar ze toen dat opportuner leek wat democratische schmink hebben opgesmeerd. In Spanje wordt het nagenoeg bestraft, als je zelf energie produceert – maar ik ben een oude vrouw.

Corrupt, corrupt, corrupt – binnenkort moet ik boete betalen omdat ik op mijn fiets uit de twintigste eeuw met een door Zenobe Gramme uitgevonden dynamo energie produceer. Maar die heb ik dus nodig om naar de mensenketting te rijden. Dat is een heel end en ik moet vertrekken voor dag en dauw, voor het dus licht wordt. Maar de energie daarvoor produceer ik zelf!

Ik weet dat deze bijdrage alleen maar een kans maakt om geplaatst te worden als ik meedoe met het redactionele discours tegen domlinks: ik moet dus schrijven dat dat verfoeilijk is en me aansluiten bij de campagne tegen de socialisten, de ‘verkapte communisten van groen’ etc. Maar als het voor het milieu is, dan graag. Ik ben een onafhankelijke milieu-activiste en wie mij wil spreken kan me na de mensenketting vinden aan het standbeeld voor Hendrik van Veldeke in Maastricht. Ik zal tegen zondag hopelijk wel gedeeltelijk hersteld zijn van mijn depressie, zodat niets mijn deelname in de weg staat.

Iemand uit de Eifel vertelde me verder nog dat ook Greenpeace niet geïnteresseerd is in hun kleinschalige initiatieven om dorpen hun eigen energie te laten produceren. Die denken ook alleen maar aan grote windparken, hoe meer reusachtige turbines, in hoe heviger blijdschap ze ontsteken. Van kleinschaligheid hadden ze ook nog nooit gehoord. Ze zouden terugbellen – maar daar is natuurlijk nooit iets van in huis gekomen.

Ik laat het hierbij en verwijs door naar de initiatiefnemers van de mensenketting voor meer informatie:

www.stop-tihange.org.